Dit zijn wij

Ik ben Claud, 41 jaar, trotse moeder van Sam en heb door de aanschaf van mijn allereerste Britje in 2004 mijn man leren kennen en was direct besmet met het Brittenvirus. 13 jaar lang hebben we samen genoten van deze prachtige hobby en na het overlijden van mijn man op 5 januari 2017 heb ik besloten deze bijzondere hobby voort te zetten met onze prachtige zoon en Brittenliefhebber, Sam.
Ik ben er bij het eerste B nestje in 2004 bijgekomen, dus heb alleen het eerste A-Nestje gemist. Ik heb al heel veel vreugde, maar helaas ook de nodige ellende met de britjes meegemaakt. Toch weet je de minder leuke dingen een plekje te geven, en maakt de liefde die je iedere dag van ze krijgt veel goed. Ik zou geen moment meer zonder mijn schatjes kunnen. Het is en blijft een geweldig leuke hobby. Je blijft plannen maken, en puzzelen wat de beste combi van poes en kater zou zijn. Je houdt er leuke contacten aan over met de nieuwe eigenaren van de kittens, en geniet van de foto’s en filmpjes die we toegestuurd krijgen.
Ik heb de allerleukste hobby ooit!!! Ik mag een zwangerschap, een bevalling die iedere keer weer uniek is én de aller leukste eerste 13 levensweken meemaken… Heerlijk!
Naast mijn Britjes ben ik natuurlijk ook (huis)moeder en werk ik nog als verzorgende IG in de ouderenzorg in een verpleeghuis in mijn woonplaats.


Hoi, ik ben Sam en ben 17 jaar.
Elke ochtend als ik wakker word komen Zusje en de katten mij meteen begroeten. Ze zitten dan met z’n allen voor de deur te wachten tot ik naar binnen kom. Ik ben dus verplicht iedereen even lekker te aaien anders laten ze me niet verder.
Ik vind het altijd jammer als de kittens weggaan net op het moment dat je er zo gehecht aan bent, maar ik vind het natuurlijk ook leuk om mensen enthousiast te zien en blij te maken met een nieuw kitten.
Wij mogen er tenminste de eerste 13 weken lekker van genieten 😉
Groetjes Sam.


Hai, ik ben Zusje en ben op 20 juni 2018 geboren in Best. Ik ben een super enthousiaste hond en een kruising tussen een Heidewachtel en een Friese Stabij…. zeggen ze.
Ik ben gek op poezen, of ze net zo gek op mij zijn als ik op hun betwijfel ik helaas. Ik ren achter ze aan omdat ik gezellig wil spelen maar ergens doe ik iets verkeerd. Ze rennen soms zó hard voor me weg en kunnen hoger springen dan ik. Ik probeer hen dan na te doen, maar ben toch wat lomper op dat gebied. De kittens vind ik ook altijd leuk, alhoewel ik dan wel mijn plekje op de bank vaak kwijt ben, maar die eis ik dan wel weer op door me tussen de kittens in te leggen. De bevallingen doe ik samen met Claud, vindt ze gezellig en ik ook. Ik mag aan elk nieuw geboren kitten even snuffelen en welkom heten.
Ik vind het super gezellig bij Claud, Sam en de poezen.
Claud is natuurlijk druk met de andere viervoeters in huis, maar gaat ook heel vaak flinke stukken met mij wandelen in de bossen. We hebben het allemaal maar goed hier.
Nou, wie weet tot ziens.
Woef….!