Ch. Star de Preston
* 24 september 2006 † 31 augustus 2012

Ch. Sweet Little Shining Star de Preston

Op 31 augustus hadden we een afspraak staan bij onze dierenarts om Starretje te laten steriliseren. Starretje had al een paar prachtige nestjes gehad en nu was het langzaam tijd voor haar pensioen. Toen de dierenarts ons belde dat de operatie goed gegaan was, Starretje weer wakker was en we haar mochten komen ophalen reden we gauw naar hem toe om ze weer naar huis te brengen in haar vertrouwde omgeving.
Bij de dierenarts aangekomen kletsten we nog even over de operatie en liepen we naar het hok waar Starretje op ons zat te wachten….dachten wij. Tot onze schrik troffen we Starretje dood aan in haar kooitje. De dierenarts schrok net zo hard als ons. De dierenarts probeerde alles uit de kast te halen om Starretje weer wakker te krijgen maar niks mocht meer baten. De dierenarts besloot Starretje daar te laten zodat hij kon onderzoeken wat haar doodsoorzaak is geweest. Een paar uur later werden we gebeld. Star had een Aneurysma gehad. Wat een verdriet, wat een ellende!
Dag lieve Star, dag lieve mama!

Wiefje Op Acht
* 24 januari 2009 † 03 september 2012

Wiefje Op Acht

We zaten alweer een hele tijd met Wiefje te dokteren. Prikje hier, pilletje en kuurtje daar, maar we kregen Wiefje maar niet in goede, acceptabele conditie. Uiteindelijk hebben we met heel erg veel pijn in ons hart afscheid moeten nemen van ons prachtige eigen fokje. We zaten er al een tijdje tegen aan te hikken, maar het moment van definitief afscheid doet ons ontzettend veel pijn. Zeker omdat we 3 dagen geleden al afscheid hebben moeten nemen van Starretje….
Dag lieve meid, we zullen je nooit vergeten!

Int. Ch. Sunami Pour La Vie
* 03 maart 2005 † 03 september 2012

Int. Ch. Sunami Pour La vie

Britt is de moeder overste van het huis. Erg nieuwsgierig en heel opdringerig. In 2011 ontdekten we een tumor in haar mond. Deze hebben we direct weg laten halen door de dierenkliniek en alles leek weer als voorheen. Brittje deed weer gezellig haar ding, at na de operatie alweer meteen brokjes (het was zo´n bikkel) en was weer gezellig aanwezig. Precies zoals Britt hoorde te zijn.
Na een tijdje leek het alsof de kanker terug was gekomen bij Britt. We brachten weer een bezoek aan onze dierenarts en ons vermoeden bleek te kloppen. Ze kreeg injecties mee die iedere 10 dagen gezet moesten worden. Met deze injecties kon Britt zich goed helpen, het ging weer prima! Op een gegeven moment leken de injecties geen 10 dagen meer te werken, maar nog maar 8 dagen, daarna nog maar 6 dagen… tijd om bij de dierenarts te komen.
De dierenarts adviseerde ons Britt weer te laten opereren. Omdat we de laatste 3 dagen al 2 poezen waren verloren hadden we met Brittje afgesproken ons niet ook in de steek te laten. We gaven haar een hele dikke kroel en een dikke kus en wachtten op het bericht van onze dierenarts. Op de weg naar huis werden we al gebeld door onze dierenarts dat het goed mis is met Britt. Heel haar mond, kaak, wang en hals zijn aangetast door de kanker. Hij kon het gezwel wel weghalen maar had dan niks meer om te hechten. Hij vond het verschrikkelijk om ons dit mede te delen gezien onze ellende de laatste dagen. Vrijdag afscheid moeten nemen van Starretje. Vanmiddag afscheid moeten nemen van Wiefje, de dochter van Britt…..
Hij adviseerde ons om ook afscheid te komen van Britt. We zijn als een gek terug naar de dierenarts gereden en hebben daar nog afscheid mogen nemen van onze lieve lieve lieve schat.
Mijn man zijn lieveling, onze stamhouder, onze schat is niet meer….
Lieve Brittemans, we zullen je ontzettend missen, wat was je een schat voor ons en de kinderen.
We vinden het een eer om jaren van jou te hebben mogen genieten.
Dag lieverd…!

Gr. Int. Ch. Attention I’Am Dito
* 17 mei 2004 † 28 november 2016

Gr. Int. Ch. Attention I’Am Dito

Na bijna 13 liefdevolle jaren vandaag met heel veel pijn en verdriet afscheid moeten nemen van onze allerliefste Dito.
Mijn grootste vriendin, altijd een streepje (of twee) voor op de rest, stiekem een voorkeursbehandeling en altijd een extra kusje voor het slapen gaan.
Zodra ik opstond en mijn beker naar de keuken bracht stond jij al bij de deur om mij een nachtkus te geven. Ik zwaaide naar je tot we uit elkaars beeld waren en ik gaf je nog zoveel handkusjes, iedere avond weer. Als ik mijn tanden stond te poetsen hoorde ik je nog tegen me kletsen.

Eind 2015 werd er melkklierkanker bij je geconstateerd, hele kleine bultjes en met een beetje geluk zou het proces langzaam verlopen omdat je redelijk vroeg gesterilliseerd was en niet meer aan de pil was geweest. Na een tijdje leken de bultjes groter geworden maar jij deed het nog zo goed en ik zorgde dat jij van iedere dag kon genieten. Ik wilde je zo lang mogelijk bij me houden. In november 2016 ging het dan toch mis, het proces leek in een week razendsnel te gaan. De bultjes werden knobbeltjes en ik had het idee dat je wat kortademig was. Ik besloot je nog 1 nacht bij me te houden, onze afscheidsnacht, wat hebben we gehuild. Ik moest deze akelige beslissing voor jou maken, je kon niet meer, je was niet meer comfortabel, je was op en hebt gevochten tot de laatste minuut. We wilden elkaar niet missen, ik voelde het.
Ik heb je in mijn armen laten gaan…

We waren hartsvriendinnen, vriendinnen voor het leven…
Lieve schat, je hebt na jouw overlijden nog de beste zorg gekregen die ik je kon bieden, een individuele crematie en nu een prachtig plekje in huis. Iedere dag ben je in mijn gedachte en jouw mooie snorhaar draag ik altijd bij me.
Ik ben blij dat ik je heb mogen leren kennen en dat wij 13 jaar onvoorwaardelijk veel van elkaar gehouden hebben.
Ik zal je missen lieverd, jij blijft voor altijd mijn grote schat.
Het gemis is gruwelijk groot, dag lief mooi meisje van me!!!